Η Alice Miller, ψυχαναλύτρια γνωστή για τη μελέτη της παιδικής κακοποίησης και της συναισθηματικής ανάπτυξης, προσφέρει μια σημαντική θεώρηση για την ευτυχία στην παιδική ηλικία. Σύμφωνα με την Miller, η ευτυχία ενός παιδιού δεν μετριέται αποκλειστικά από τις στιγμές χαράς και γέλιου, αλλά κυρίως από την ικανότητά του να εκφράζει και να βιώνει όλα τα συναισθήματά του, ακόμη και τα αρνητικά. Ένα παιδί που του επιτρέπεται να εκφράσει τη θλίψη, τον φόβο ή τον θυμό του, και που λαμβάνει στήριξη σε αυτές τις στιγμές, έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει μια υγιή ψυχοσύνθεση. Αντίθετα, όταν οι γονείς ή το κοινωνικό περιβάλλον πιέζουν το παιδί να φαίνεται χαρούμενο ή να αποφεύγει τα “αρνητικά” συναισθήματα, το παιδί μαθαίνει να καταπιέζει τα συναισθήματά του, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε ψυχολογικά τραύματα και δυσκολίες στην ενήλικη ζωή.
H πραγματική συναισθηματική ευημερία προκύπτει από την αποδοχή και την επεξεργασία όλων των συναισθημάτων. Όταν ένα παιδί καταλαβαίνει ότι τα συναισθήματά του δεν απορρίπτονται, αλλά αντίθετα γίνονται αποδεκτά από τους γονείς του, νιώθει ασφαλές να είναι ο εαυτός του. Η απόκρυψη ή η άρνηση των αρνητικών συναισθημάτων οδηγεί σε συναισθηματική καταστολή, και το παιδί αναπτύσσει την πεποίθηση ότι ορισμένες πτυχές του εαυτού του είναι “απαράδεκτες”. Αυτή η καταπίεση, μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμα προβλήματα, όπως άγχος, κατάθλιψη ή και εσωτερική οργή.
Συγγραφέας : Μαρία Α. Χρήστου M.A,. ATR
Δωροθέα Τσουρού
BSC Ψυχολογία Α.Π.Θ –
MSC Ψυχική Υγεία Παιδιού & Εφήβου
